معنی چشمه پر آب

ینبوع، فیاض

ینبوع، فیاض.

چشمه ٔ آب. [چ َ / چ ِ م َ/ م ِ ی ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) چشمه، جایی که آب بطور طبیعی از زمین یا کوه جوشد و جاری شود. آبی که از چشمه خیزد. فَوّارَه. (منتهی الارب):
ز پرِّ پشه تا پی ژنده پیل
همه چشمه ٔ آب و دریای نیل.
فردوسی.
اگر چشمه ٔ آب یابی چو زهر
از آن آب مرغ و ددان راست بهر.
فردوسی.
شوددر جهان چشمه ٔ آب، خشک
ندارد به نافه درون، بوی مشک.
فردوسی.
آتش تیز تاب خشم بود
چشمه ٔ آب نور چشم بود.
سنائی.
یک چشمه ٔ آب از درون خانه
به ز آب جویی که از برون می آید.
سنائی.

چشمه پر. [چ َ م َ پ َ] (اِخ) دهی است از دهستان بربیرود بخش الیگودرز شهرستان بروجرد که در 42 هزارگزی شمال الیگودرز و 10 هزارگزی خاور راه شوسه ٔ اراک به دورود واقع است. جلگه و معتدل است و 75 تن سکنه دارد. آبش از قنات. محصولش غلات و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری. صنایع دستی زنان قالی و جاجیم بافی وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

چشمه ٔ آب گرم. [چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ب ِ گ َ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) چشمه ای که از آن آب گرم بیرون آید. چشمه ٔ آب معدنی.

چشمه ٔ آب گرم. [چ َ م َی ِ ب ِ گ َ] (اِخ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «در شش فرسخی زنجان سمت غرب در بلوک ارمغانه کنار تپه چشمه ٔ آب گرمی واقع است، به این معنی که از یک حوض مربع چندین چشمه جاری است که آب همه بقدر خمس سنگ است و بواسطه ٔ دو چشمه ٔ آب سرد که داخل چشمه ها میجوشد آب حوض در کمال اعتدال است ولی حدتی دارد که نمیتوان زیادمیان آب توقف کرد». (از مرآت البلدان ج 4 ص 229).

چشمه ٔ آب گرم. [چ َ م َ ی ِ ب ِ گ َ] (اِخ) دهی ازدهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان فسا که در 16 هزار و پانصدگزی شمال خاوری فسا، کنار راه مالرو رونیز به شمش ده واقع است. دامنه ای است معتدل که 54 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات، محصولش غلات و پنبه و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

چشمه ٔ آب گرم لاریجان. [چ َ َم ی ِ ب ِ گ َ م ِ] (اِخ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: چشمه ای است واقع در آبادی گرماب سر که فاصله ٔ این چشمه تا آبادی «تادینه » که از قرای معظم لاریجان است کمتر از یک فرسخ میباشد و آب چشمه هفتاد درجه حرارت دارد». (از مرآت البلدان ج 4 ص 229).

چشمه ٔ آب ملخ. [چ َ م َ ی ِ ب ِ م َ ل َ] (اِخ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «چشمه ای است که بزعم بعضی نویسندگان آب آن چشمه دافع مضرت ملخ است و از کوه دنا که از مشاهیر جبال و در میان اراضی فارس و عراق واقع است میجوشد و آب چشمه بر روی پل سنگی میریزد و از دو طرف داخل رودخانه میشود. معروف است که چون ملخ به ناحیه ای آید شخصی بر سر این چشمه آمده ظرفی از آب چشمه به نیت آن ناحیه برمیدارد و گوید میخواهم سار ملخ خوار به فلان جا آید وشرط است که در هیچ منزلی ظرف آب آن چشمه را بزمین نگذارد و هر جا که منزل کند ظرف آب را بر سه پایه یا درختی بیاویزد و چون بناحیه ٔ ملخ زده وارد شود آب را بر مزارع و اراضی بپاشد تا بزودی مرغ سیاهی بنام سار بعده ٔ زیاد در آن محل پدیدار آید و ملخ ها را صید کرده بخورد تا تمام شوند، ولی این قول معروف دلیل عقلی ندارد. شاه عباس در سنه ٔ 1066 هَ. ق. بتماشای چشمه ٔآب ملخ رفت و بقرار معلوم در قزوین هم چشمه ٔ آب ملخ وجود دارد«. (از مرآت البلدان ج 4 صص 229- 230).

چشمه آب خور. [چ َ / چ ِ م َ / م ِ] (اِخ) دهی از بخش قلعه زراس شهرستان اهواز که در 21 هزارگزی جنوب باختری قلعه زراس، کنار راه شوسه ٔ مسجدسلیمان واقع است و 45 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

چشمه چشمه. [چ َ / چ ِ م َ / م ِ چ َ / چ ِ م َ / م ِ] (ص مرکب) سوراخ سوراخ و متخلخل. (ناظم الاطباء). مشبک و خانه خانه چون لانه ٔ زنبور:
یکی کرته هر یک بپوشیده تنگ
همه چشمه چشمه بنقش و برنگ.
اسدی.
همچون خزینه خانه ٔ زنبور خشکسال
از باد چشمه چشمه دماغ خرابشان.
خاقانی.
صحن مجلس در مدور جام نوشین چشمه یافت
کانچنان هم چشمه چشمه هم مدور ساختند.
خاقانی.
رجوع به چشمه شود.

آب سیال و روان ولی زیاد و خروشان مشروط بر اینکه شاهد تماشای آن باشید نه درون آن نشان قدرتی است که با آن رو برو می شوید و با آن رویارو قرار می گیرد.اگر از آب رودخانه یا سیل برگرفتید و نوشیدید دو صورت دارد. یا آب کثیف است یا روشن و صاف. آب کثیف مال و بهره است که از طریق نا مشروع و نادرست نصیب شما می گردد و آب روشن چیزی است مادی و مالی که از راه پسندیده به چنگ می آورید و بهره مند می شوید - منوچهر مطیعی تهرانی

آبی که از زمین میجوشد: یک خوشحالی غیرمنتظرهاین خواب عاقبت خوشی را که در طالع زندگی وجود دارد نوید می دهد - لوک اویتنهاو

شاداب، آبدار

terme

553